نتايج يک تحقيق در رابطه با وضعيت زنان کارگر
نيمی از زنان کارگر اروميه ای در محيط کار احساس ناامنی می کنند
کامران بارنجی/خبرگزاری سينا
چهارشنبه ۱۸ شهريور ۱۳۸۳
نتايج يک تحقيق در رابطه با وضعيت زنان کارگر فصلی در اروميه نشان می دهد که اين زنان از ايجاد مزاحمت توسط کارفرمايان يا کارگران مرد احساس ناامنی می کنند.
به گزارش سينا، در اين تحقيق که توسط کميته زنان و جوانان استانداری آذربايجان غربی انجام گرفته است، بسياری از زنان از اين بابت که برچسب بدکاره بخورند يا مورد سوء استفاده واقع شوند وحشت دارند، خصوصا زنان جوان يا کارگران ميانسلی که در کنار خود دختر يا نوه دختری خود را جهت اخذ دستمزد پايين با خود به مزارع يا کارخانه ها آورده بودند از متلک پرانی، خشونت کلامی ، شوخی های بی جا از سوی مردان کارگر، تبعيض و نظر بد کارفرما نسبت به زنان کارگر احساس نگرانی می کردند. در اين نظر سنجی، کارگران اعلام کرده اند که برخی از کار فرمايان به بعضی از زنان کارگر پيشنهاد پول بيشتری می کنند و يا آشکارا می گويند که شما را فقط به خاطر مهيا کردن چای و صبحانه کارگران بر سرکار آورده ايم، اين افراد همچنين سعی می کردند دختران و زنان جوان را دور از محيط کارخانه يا مزرعه نگه دارند.
در اين تحقيق وضعيت تاهل، طلاق، فوت شوهر و يا زندانی بودن شوهر زنان کارگر فصلی نيز مشخص شده است که بر اساس آن ۳/۱۸ درصد همسران آنان فاقد در آمد بوده، ۵ درصد همسران ۲۰۰ هزار تومان و يک درصد نيز بيشتر از ۲۰۰ هزار تومان درآمد داشته اند. ۲۳ درصد زنان کارگر فصلی در اروميه در پاسخ به اين سوال که آيا شغل دوم داريد يا در نيمه دوم سال چه کار می کنيد؟ اظهار داشته اند که شغل دوم با درآمد کم دارند. ميزان در آمد آنان از شغل دوم بين ۲۵۰۰ تا ۱۲ هزار تومان در روز بوده که لباسشويی در منازل، فروش تنقلات در محل مسکونی خود، بافتن قالی يا کلاه و دستکش و حتی تکدی گری در خيابانهای شهر از جمله مشاغل دوم زنان کارگر بوده است.
براساس اين تحقيق زنان کارگر عمده ترين مشکل خود را ناامنی محيط کار می دانند و به گفته آنان مزاحمت کارفرمايان گاه به جايی می رسيد که از ترس مزاحمت و جهت حفظ آبرو در خانه می ماندند و بر سر کار نمی رفتند، اين امر خصوصا برای زنان جوان بسيار آزار دهنده بوده است. هر چند که زنان ميانسال نيز به ناامنی محيط کار اشاره نموده و از آن احساس خطر می کردند و حدود ۵۰ درصد زنان جوان از ناامنی محيط کار گله مند بودند. نتايج اين تحقيق نشان داد که در مجموع ۷۱ درصد زنان کارگر از شغل خود احساس رضايت نمی کنند. سطح تحصيلات اين زنان در سطح خوبی نيست و فقط ۲۸ درصد آنان دارای تحصيلات زير ديپلم هستند و بقيه بی سواد می باشند.
گفتنی است اين تحقيق در چهار منطقه بکشلو چای، امامزاده، نازلو چای و بالو در اروميه انجام گرفت و در اين مناطق زنان کارگر بيشتر در باغهای سيب و انگور مورد مصاحبه قرار گرفتند.
دکتر فريبا بشيری دبير کميته زنان و جوانان استانداری آذربايجان غربی در گفتگو با سينا با اظهار تاسف از اينکه در حال حاضر هيچ نظارت اصولی و منطقی در جهت حفظ حقوق و منافع انسانی زنان کارگر فصلی انجام نمی گيرد گفت: وجود پديده کارگران فصلی در استان آذربايجان غربی يکی از مشکلات قابل توجه زنان در اين منطقه است و در سال ۸۱ در شورای اسلامی شهر اروميه تصويب شد که برای بهبود فضای فيزيکی ميادين کارگری در سطح شهر اروميه شهرداری اقداماتی انجام دهد که متاسفانه به رغم برگزاری جلسات متعدد با سازمانهای مختلف برای مديريت صحيح اين ميادين متولی خاصی مشخص نشد و اين مصوبه عملا به اجرا در نيامد. وی افزود: در سال ۸۳ دفتر امور بانوان استانداری آذربايجان غربی با عقد قرارداد با يکی از محققين علاقه مند تحقيقی در خصوص وضعيت اين زنان در اروميه انجام داد که به دنبال آن تصميمات مناسبی جهت رفع مشکلات آنان در گروه کار زنان اتخاذ گرديد که يکی از اين تصميمات تشکيل انجمن غير دولتی حمايت از کارگران زن بود و ما اميدواريم با تدوين اساسنامه و آيين نامه اجرايی مربوطه بتوانيم در جهت بهبود وضعيت اجتماعی اقتصادی و فرهنگی اين قشر محروم از زنان تلاش موثری انجام دهيم.